Adwokat, doktor nauk prawnych. Absolwent studiów prawniczych na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego, które ukończył z wyróżnieniem w 2012 r. W latach 2013-2014 odbył aplikację ogólną w Krajowej Szkole Sądownictwa i Prokuratury, podczas której odbywał praktykę w jednostkach prokuratury oraz sądach powszechnych na terenie Warszawy, zapoznając się ze specyfiką pracy w organach ścigania i wymiaru sprawiedliwości. W latach 2014-2016 odbył aplikację adwokacką przy Okręgowej Radzie Adwokackiej w Warszawie, a w 2017 r. uzyskał pozytywny wynik z egzaminu adwokackiego (Izba Adwokacka w Warszawie). Doktor nauk prawnych oraz absolwent stacjonarnych studiów doktoranckich w Instytucie Nauk o Państwie i Prawie na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie prowadził działalność naukową i dydaktyczną z zakresu socjologii prawa, doktryn polityczno-prawnych oraz teorii prawa. Autor publikacji z zakresu prawa karnego materialnego i procesowego, historii prawa oraz teorii i filozofii prawa, publikowanych w prestiżowych ogólnopolskich (m.in. w „Państwie i Prawie” czy „Przeglądzie Sejmowym”) oraz międzynarodowych periodykach naukowych. Autor monografii „Sąd Konstytucyjny Czechosłowacji w latach 1920-1939” (Warszawa 2020, Wydawnictwo Trybunału Konstytucyjnego). W swojej pracy naukowej koncentruje się również na prawnych aspektach pozycji biegłych sądowych w praktyce procesowej, czego wyrazem jest wydana pod jego redakcją książka „Pozycja i rola biegłego w polskim systemie prawnym” (Warszawa 2016).